Aðacýmýzdý bu sevda, Dev bir çýnar misali, Kandý yapraklarý yalancý bir bahara, Kurudu, döküldü, gitti.
Mýsralar, kafiyeler ve de þiirler, Boðdu içinde hepsini bir deniz, Savruldu havaya bütün küller, Bu yangýný söndüremedi hiçbiriniz.
Hep seni hatýrlatan þarkýlara, Yüreðimi acýtan yokluðuna, Yaþanmamýþ her þeyin hatrýna, Bir küfür de benden bu dünyaya.
Anýlar dönüþtü bir bataklýða, Battýkça kayboldu bu beden, Kurtulmak için çýrpýndýkça, Ben oldum yine yitip giden.
Gidiyorsun gitmelere aldýrmadan, Gidiyorsun damarlarýmdaki kan gibi, Gidiyorsun o kadar yaþanmýþlýktan, Git dünyayý karanlýða gömüp batan güneþ gibi. Sosyal Medyada Paylaşın:
Coşkun IŞIKDEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.