GİT-ME

G Ý T-M E

Git kara bulutlar yaðsýn üstüme.
Tüm yakarýþlarým faydasýz, sen git.
Hüzün son resmini çizsin yüzüme.
Kaçak gibi- sessiz sedasýz- sen git.

Git bininci defa beni kýrarak.
Yansýn seni ilk kez gördüðüm durak.
Bagrýmda sönmeyen bir ateþ býrak.
Su gibi sýzarak vedasýz, sen git.

Git saçýma dolsun düþmanca aklar.
Toy düðüne dursun ýssýz sokaklar.
O süzgün bakýþlar, o kor dudaklar
Koysun beni aþksýz, sevdasýz; sen git.

Git bu acýyla düþüp ölmeden.
Bir þey söylemeden, veda etmeden.
Git, peþinden koþup, gitme demeden.
Kalsýn körpe yavrun anasýz; sen git.

Dur gitme, yokluðun kýþ olur uzar.
Pismanlýk gözümden yaþ olur sýzar.
Su agaç Azrail, þu durak mezar.
Olmasýn; gidiþin manasýz, Gitme.

Gitme yokluðunda boðuluyorum.
Kum gibi etrafa daðýlýyorum.
Önünde diz çöküp eðiliyorum.
Ve yalvarýyorum vicdansýz Gitme. 13.02.2006


Sosyal Medyada Paylaşın: