mehlika"ya

MEHLÝKA’YA


Sesim ulaþmýyorsa, yoksa ayak izlerim.
Yetim karaltýlarda kurtlar umuyorsa,
Yaptýðým oyuncaklar, ufak tefek süslerim,
Tavan aralarýnda tozlanmaya mahkûmsa,
Gözüm yumuk Mehlika, bir de özüm uyusa.

Sana ümitlerimin hazan faslýnda geldim.
Ufuklar zifiriydi; dolunaysýz Mehlika.
Sana maraz bir aþkýn reveransýnda geldim.
Ýnan dediklerime bu yalansýz Mehlika.
Sana kelebeklerin ölüm dansýnda geldim.

Hiç düþündün mü kolu- kanadý kýrýk beni?
Hiç ölü bir serçeyi kokladýn mý Mehlika?
Ben kokladým ve birden tuttu hýçkýrýk beni.
Gözyaþýný gözünden sakladýn mý Mehlika?
Saklamadýnsa eðer, düþünme artýk beni.

Güneþin yüzü þimdi neden bu kadar asýk?
Ýlkbaharda yapraklar neden sarý Mehlika?
Artýk turnalar bile uðramýyorlar. Yazýk!
Açýlmýyor kuþlarýn gagalarý Mehlika.
Onlar da evlerine varamýyorlar. Yazýk!

Ben þarký söylemeyi yokluðundan öðrendim.
Sesim çarparken sessiz soluksuz duvarlara,
Dipsiz bir kuyudaydým sensiz, yine direndim.
Çýðlýk çýðlýk sessizlik bir renk ki ziftten kara.
Mehlika, eþiðinde cansýz hýçkýran bendim.

Bir çaresi olmalý Mehlika bir çaresi…
Kuruyan dudaðýmýn, týkanan nefesimin.
Ve kalbime açýlsa kalbinin penceresi.
Düþüp gitsem peþinden bilmediðim mevsimin.
Mezarýnda solmasa bu aþkýn hikâyesi.

Ýmkânsýz bakýþlarla artýk incitme beni.
Sevincim bir söðüdün titrek yapraklarýnda.
Bu kýþta kýyamette býrakýp gitme beni.
Beni býrakýp gitme ayaz sokaklarýnda.
N’olur bu sevmediðim þehre terk etme beni.

Zaman seni aklýmdan çýkaramaz Mehlika.
Umursamaz tavrýna asla gücenmiyorum.
Bak çizgili alnýmda durmuþ saat, dakika.
Sana böyle yanmaktan ben vazgeçemiyorum.
Dur ve puslu yüzümü merhametinle yýka.

Dur Mehlika! Bitmedi daha diyeceklerim.
Son cür’etimle geldim mermer bakýþlarýna.
Dilimde türküler var, elimde çiçeklerim.
Bu yüzden dirençliyim itiþ kakýþlarýna.
Yolunda mezar taþý olur gene beklerim.

Sosyal Medyada Paylaşın: