benim kisi aðýr baþlý bir yalnýzlýk iklimler ötesi ne çöl sýcaðý yaktý ne de ayazý zemherinin arkamdan vurulduðum oldu sýrtýmdan kanamadý býçak yaram yetim bir sevgi býraktým zamanýn belleðine iki de göz yaþý gülen
karýsýný býçaklýyordu adam cadde ortasýnda 37 yerinden polis ve halk seyrediyordu
töre aþký katlettiði bað evinde sevgi kendire asýlý ahýrda hamile çað orta çað mý ne takvime baktým yirmi ikinci asýr
utandým
kara gözlerinde aids i okudum Afrikalý bebeðin ilaç yerine silah veriliyordu
utandým
derisinde kaburgalarý sayýlýyordu aç anasýnýn çocuðunu emziriyordu göðüs yok süt yok derisini kemiriyordu çocuk artýk yemeklerimizi çöpe atýyorduk pirinç topluyorlardý Afrikalý çocuklar kum taneleri arasýnda
utandým
gittim aynaya baktým onlara benziyordum insandým
utandým
ama ben asla sevmekten utanmadým
SEVGÝLER UTANMAZLAR
sevemeyenler utansýnlar iþte ben onun için aðýr baþlý yalnýzým bir köþeye çekilir aðlarým dert benim derdim size ne
Sosyal Medyada Paylaşın:
ozgun68 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.