Yârin sýlasýndan geçen Turnalar
Benim haberimi size sorarsa
“Toprak mekân oldu…” diye söyleyin
Aðlamaktan görmez oldu demeyin
Aþký için yandýðýmý bilmesin
Gururlanýp gevrek, gevrek gülmesin.
Yârin yaylasýndan uçan Turnalar
Eðer yârim benden haber sorarsa
Ardý sýra gittiðimi söyleyin
Mecnun gibi çöle düþtü demeyin
Türkü türkü yandýðýmý bilmesin
Kibirlenip ardým sýra gülmesin
Uçan kuþlar, fýrtýnalar, boranlar
Her ah çekiþ yüreðimi paralar
Daðlar, taþlar haberimi soralar
Sakýn ola, feryadýmý demeyin
Zalim yârim bu acýmý bilmesin
Düþmanlarým gülsün, yârim gülmesin
Gece, gündüz birbirini kovalar
Yar eli deðmezse olmaz yaralar
Ak üstüne giyilir mi karalar
Avýný öldürmüþ Atmacalar
Mahþer günü beni ondan soralar
Sakýn yâre söylemeyin bilmesin
Selam söylen, selam söylen o yâre
Onu sevmekten baþka yok ki çare
Gönül ona konmuþ gayri ne çare
Yaralý kalbim aþkýndan biçare
Çok söyledim, sözüm geçmiyor yâre
Öldü sansýn bu halimi bilmesin
Gidende de allý Turnam gidende
Fersah fersah yar üstünden geçende
Allý, güllü yar baðýna girende
Yardan haber var mý diye gülende
Gözyaþlarý al yanaða düþende
Ölmüþ deyin, hallerimi görmesin
Allý Turnam yar hatrýmý soranda
Bizler gördük aðlar idi demeyin
Ýki büklüm acý çeker bilmesin
Sakýn ola önüm sýra gelmesin
Keramet bendedir diye gülmesin
Ölmüþ idi, yaþar buldum demesin
Yârin üzerinden uçan Turnalar
Gönül acýsýný bilen Turnalar
Sevgiliye haber salan Turnalar
Onulmaz sevdamý gören Turnalar
Ulaþýn yârime garip kalmasýn
Dolanýn beline hasret ölmesin
Turnalar, Turnalar allý Turnalar
Ayrýlmýþ yurdundan gamlý Turnalar
Davullar kurulmuþ, çalar zurnalar
Güzeller toplanmýþ elde aynalar
Düðünler yapýlýr, vurur davullar
Analar aðlaþýr, yanar kýnalar
Tutuþmuþ odunlar kaynar kazanlar
Ay karanlýk olmaz olmuþ sabahlar
Alev almýþ yürek, aðlar ormanlar
Göçler sona ermiþ, dönmez Turnalar…
23. 06. 2008
Suat TUTAK