Attýðýn adým son olabilir…
Ýyi düþün, iyi deðerlendir
Son akþam kýzýllýðý kadar
Kaldý vaktimiz,
Ardýndan gece karanlýðý…
Karanlýk gecelerin karanlýðýnda
Bir kara nokta gibi sevdamýz
Kaybolup yok olmaya baþlayacak
Son gün zamaný kýzýllýðýn
Yerine karanlýk gelmeden
Akþamýn son kýzýllýðý sona ermeden
Sabah olmayacak kadar uzun
Bitimsiz gece saatleri baþlamadan
Belki seninle günün son anlarýna
Son anlarýn son dakikalarýna
Saniyelerine gelmiþ olacaðýz…
Gel inat etme,
Ýnat etme de,
El ele girelim…
Karanlýk noktalarýn karanlýk kucaðýna…
Son olabilir attýðýn adým,
Son akþam kýzýllýðý kadar kaldý vaktimiz,
Ardýndan gelense gecenin karanlýðý.
Ýyi düþün, iyi deðerlendir
Bunlar günün son kýzýl ýþýklarý
Bu kýzýllýklarýn ömrü kadar kaldý vaktimiz
Ardýndan gelen gecenin karanlýðý…
Karanlýk saçlarý gecenin
Yollarýmýzý kaplamadan
Yollardaki her kum zerresi
Kýzýl ýþýklarda,
Yakut rengine dönüp, tutuþmadan
Kan rengine dönerken ýþýklar,
Sevda gariplerini boðmadan,
Gel inat etme…
Ýnat etme ne olur gel.
Gecenin özel vaktine
Birlikte el ele girelim…
Daðlarýn doruklarýnda ufuk
Aslýnýn saçlarý gibi tutuþmadan,
Kan kýrmýzýsýndan,
Mor kýrmýzýsýna dönmeden,
Sözlerimi
Sevdamýzý
Aþkýmýzý
Son kez olsun
Bir kez daha düþün…
Dönüþü olmayan yoldur bu gittiðin…
Kalbine gelen kanlar,
Taþýp ayaklarýna varmadan,
Dudaklarýndan sýzýp,
Parça parça yere düþmeden,
Boðazýna hýçkýrýk oturup,
Düðüm düðüm olmadan,
Her attýðýn adýmdan sonra
Dönüp dönüp
Yavru ceylan gibi
Ardýna bakmadan
Ýçin erirken
Süzülen gözyaþlarýn
Yanaklarýndan dudaklarýna varmadan
Son kez bir daha düþün…
Son olabilir bu attýðýn adým
Akþamýn son kýzýllýðýnca kaldý vaktimiz
Bak geliyorsun son denilen
Gece karanlýðýna ömrün…
Sevdamýz gecenin karanlýðýnda
Son nokta olup kaybolmadan
Leyla ile Mecnun gibi
Birimiz çöllere,
Birimiz topraða düþmeden,
Iþýl ýþýl mehtap
Pýrýl pýrýl gece
Ay karanlýða dönmeden,
Gel, duy sevdanýn feryadýný
Feryadýný duy kalbinin,
Aþkýn yüceliðine inan
Ýnan, sevmenin kutsallýðýna…
Henüz vakit dolmadan,
Ýki adým sonra durup,
Saç tellerini
Tek tek yolmadan,
Son kez daha düþün…
Þu ardýna dönüp dönüp bakýþýn
Damla damla yaþlarýn uzamasý,
Zerre zerre kalbinin erimesi,
Belki de benden bu son kaçýþýn,
Kollarýný bana son açýþýn,
Son nefesin, son af isteyiþin,
“Ne olur, affet..!” deyiþin olabilir.
Parçalanmýþ bir yürek,
Horlanmýþ bir sevda,
Hiç yaþanmamýþ bir aþk,
Bu son anýnda,
Yolunu kesebilir…
Ya da baþlayan gecenin karanlýðýnda,
Kara bir nokta gibi geceye karýþýp,
O karanlýklarda yok olabilir…
Bak akþamýn son karanlýðý kadar
Sonlanan ömrün, son aný kadar
Kalmýþ olabilir vaktimiz…
17.04.2008
Suat TUTAK