Gönülde Mevsim Kış
Omuzlara çökünce ýssýzlýk
Sisler düþüncelerdeki prangalarý çözemez
Dönüþü arayýþ baþlar
Çare çaresizliðe teslim edilir
Avuçlar soður
Ayak izlerine kýyamayýp saklayýnca karlar.
Yön bellidir oysa
Ne izmaritleri unutturur gideni, ne paketler
Yaramazlýklarýn saklandýðý tebessümler pencerelerden bakar
Bir ateþ ki bu kaynaðý belirsiz
Sigaranýn ucunda hem gideni hem kalaný yakar.
Sayfalarýna yerleþmiþ hatýralarýn hamalýdýr albüm
Baþköþede sessizliðin kýsýk sesiyle uyutulmuþ bir dün
Ve yarýnla arasýnda kalmýþ
Bir þaþkýn bugün
Bakýþlar bir el uzatýmý mesafeden ayrýlamaz
Manzara unutkan, ’Hatýrlamasam mý? ’ diyerek
Acýmasýz mevsimlerin baþýnda asker misali
Aceleci bakýþlarý omuzunda, yalnýzlýðýn baþýnda nöbet bekler yürek.
Süresiz bir sürenin çýlgýn kahkahalarý duyulsa bile
Gözleri güzel geçmiþi tarar
Çiçeklerin saklanma zamaný gelmiþtir kendi çekirdeðine
Güller hâlâ toprak
Yapraklarý unutmuþ bir yeþil
Beyaza maðlup, beyaza tutkun, beyazýn kurumasýný bekler
Yeþilin solmasýnýn beklendiði gibi.
Nerde kahkahalarýn ekosunu aldýðý zamanlar
Nerede vuslatýn iç titreyiþleri
Ýrisin bir kibarcýðýn tomurcuklanmasýný bekleyiþleri
Baharýn mektuplarýný taþýyan bir kardelen
Mahzun
Utangaç
Boynu uzaklýklarla bükülmüþ rotasý meçhul bir dümen.
Hýçkýrýðýn saklandýðý gök gürültülerinin tam ortasýnda kurumuþ kýrmýzýlar
Kaymaklý dondurmalarý taþýr avuçlara
Giden en tatlý uykusunu görürken düþünde
Kalan yalnýzlýðý yalnýzlýðýyla kovar
Izdýrap süklüm püklüm bir köþe bulup saklanýr ikizi fýrsatla
Sýrrýna âþýk bir güneþ tayfý güneþi bekler.
Ne “Gitme! ” diyebilir kurumuþ dudaklar
Ne “Gel” diyebilir
Ne de
Uzanýp yumuþak karanlýklardan notalarýn en tatlýsý
“Bak! Ýþte bu beklediðin el! ”diyebilir…
Turgut Uzdu
(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgut GÜLER UZDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.