Kirpiklerime tutunan yaðmur bulutlarýndan
Ha yaðdým, ha yaðacaðým az sonra
Hasretin saðanak çýlgýnlýðýnda
Sýzýyor ömrümün camlarýndan
Hüzzam makamýnda düþüþlerle
Paramparça
Ve...
Gri bir buðuya karýþýyor hýçkýrýklarým
Kalk, git desem
Bakýþlarýma kurulan aþk
Kanayacak yine
Sýzlanan bir keman eþliðinde
Baþýný yaslayýp da taþ duvarlara
Haykýrdýn mý hiç boþluða
Tutuþup alevsiz yangýnlarda
Çentikler attýn mý kýrýlmýþ týrnaklarýnla
Odanýn tavanýna
Ya da sen de unutuldun mu hiç
Ýnsafsýzca
Geçmiþ zamanýn karanlýk koridorlarýnda
Sað cenahtan gelen
Namussuz bir saldýrýyla
Sapý kýrýk bir balta iniyor sol yanýma
Acýyorum yine
Anýlar resmi geçitte
Hezimete uðramýþ tüm umutlar
Kýrýk bir sevda masalýndan geriye kalan ihanetin
Çatlaklarýndan sýzarken ruhum
Rezilliðinde uykuya dalýyor gözlerim
Ve...
Tepetakla düþüyor
Akþamýn kucaðýna
Yüreðimin Ýstanbul’u
Söyle bana
Sen hiç aðladýn mý
Eylül GÖKDEMÝR/25.12.2008