KaranLýk gecenin erken saatLerinde uyandým.. Cama vuran yaðmur damLaLarýnýn sesine.. Sokaða attým kendimi ÝLikLerimde hissedene kadar,hissetiðim neydi? BeLki yaðmurun soðuðu / BeLki de öLümün sýcakLýðý.. Arabalar hýzla ilerliyordu.. ÞiddetLi yaðmur farlarýn ýþýkLarýný süzüyor, Bir ampuLün içindeki teLLer gibi belirgin hatLar çizercesine.. ÝnsanLar görüyorum,inleyen,acý çeken.. Bir tüneL beliriyor TüneLin ucunda kýrmýzý bir ýþýk görüyorum; Yakan,kavuran,darmadaðýn olmuþ hayaller görüyorum; Parçalanmýþ,silik yüzLer../ Karanlýkta parLayan/kýrmýzý alevler içinde, ÖyLe ateþLi , öyle ateþLi ki bedenin..
GörebiLiyorum !
O sessiz asaletini,sonsuz seluetini.. Sarýyor þimdi bedenimi kýrmýzý yagmurlar, Seviþiyor, Öyle tutkulu,öyle coþkulu. Öpüþüyor kan kokusu,sana tutsak bedenimden akarken.. Bir bütün oluyor , … .. . Bir siren sesiyle uyanýyorum
Meycem I$ýk..
Sosyal Medyada Paylaşın:
meycem Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.