Seninim
Sahibi sen olsanda ne deðiþir artýk
Vakitler yalnýzlýða kurulmuþ bir kere
Aþk dediðin koskoca bir karanlýk
Yanlýþda olsa gönül sevmiþ bir kere
Þimdi yalnýzlýk rýhtýmýnýn son yolcusu,
En intizar sevdalarýn gönül solcusu,
Tüm günahlarýmla cennetlerin borçlusuyum...
Karanlýk sokaklarda, sokak arkalarýnda,
Yanmayan lambalarýn ýþýksýzlýðýnda,
Köhne yaþamýn arsýzlýðýnda,
Ýnsanlarýn aldýrmayan yüzlerinin suratsýzlýðýnda,
Sebebli sebebsiz acýlardayým...
Anlatýlmayan dediðim, bilsemde söyleyemediðim,
Kimselerden birþeyler beklemediðim yerdeyim...
Dilsiz, kör, saðýr yol bilmeyen, iz süremeyen
Söz dinlemeyen bir halde
Görülmeden görmeden, söylemeden söylenmeden
Kendimde...
Duymadýðý cümlelerle þiirlerde...
En aðýr sevilerle þairlerde,
Kalbim yandýðýnda meyhanelerdeyim.
Boþuna arama beni, ben senin bildiðin ben deðilim...
Benim bu halim kader de deðil felekte,
Ne yaþarsam hepsi acý tatlý yürekte
Ne söylersen söyle, duymadan dinlemekteyim...
Geç de olsa herþey böyle benim kalbimde
Ne diyorum bilmiyorum sözler, dilsiz dilimde .
Bir garip sevda mektubu elimde,
Göz görsün diye beklemekteyim...
Kimseler deðil bende,
Ben sadece benim.
Gitmek çözüm olsada
Hep gittiðin yerdeyim...
Garibim elimde benim gibi ’’kör saðýr dilsiz’’bir asa,
Yürürüm hayat köprüsüne önüme ne çýkarsa!
Bu yýllar böyle su gibi akýp kaçarsa
Bugün olmasamda mahþer günü,
Elbet seninim
Seninim
Seninim....
Ýsmail Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.