Denizlerden yetim büyüdük biz, bu çorak topraklarda
Gün geldi maviye hasret kaldý gözlerimiz.
Karþý tarlada bir su birikintisiydi deniz.
Alýp götürürdü bizi kaf daðýna, kaðýttan gemilerimiz.
Sýðardý tüm hayallerimiz bu gemilere sorgusuz sualsiz.
Martý seslerini duyardýk bazen ince ve tiz.
Lodosla gelirdi denizin kokusu mest olurduk biz.
Baharda yaðmur yaðardý, kýrk ikindi sayardýk çaresiz
Masal sanardýk yaþadýklarýmýzý mübhemdi geleceðimiz.
Gerçek aþký yaþayamadýk doyasýya
Tez yýkýldý billur kulelerimiz.
Bir bunlar kaldý þimdi hatýrýmda,
Bir de, ilk ve son buseden dudaðýmdaki iz...
/mai/