Dipsiz kuyu misali sonsuz gelir karanlýk Düþünsem son nefesi çýldýrýrým zamanlýk Ýçimdeki boþluða düþen çakýl tanesi Aksiseda býrakmaz ömür desen; bir anlýk
Baþýmý uzatýp ta seslendikçe çaresiz Seda vermez sesime kaderim de kadersiz Elimi uzattýðým dost yürekler nerede Çýrpýndýkça sonunda kalacaðým kimsesiz
Ellerim hissedemez yüzümdeki çizgiyi Kaderime el atsam bozduramam yazgýyý Düþünceler harp eder beynimin en içinde Nefis galebe çalar deðiþtirmez döngüyü
Yaralar ta derinden baðrýmý deler mazi Çekilene bakarým, yüreðim dünden razý Adýmlarým ters gider, yolun yarýsýndayken Mýzrap elde durur da çalamaz gönül sazý
Yitirdiklerim nerde nerede geçen dünyam Geçmiþlerde mi kaldý gerçekleþmeyen hülyam Anlamsýz ve sonuçsuz gündelik her bir telaþ Eskidikçe kayboldu dünde gördüðüm rüyam
Kalabalýk her günde yaþadým yalnýzlýðý Dilimden çýkan sözde hissettim bensizliði Cümle âlem halini anlatýrken kendine Kulaklarým açýkken duydum en sessizliði
Saçýmýn tellerine aklar düþürür rüzgâr Gönlümün yellerine düþer artýk sonbahar Kuruyan her yaprakta geleceði görürüm Ömür sona erince gelecek mi ilkbahar
Delip de karanlýðý yaracak ýþýk gelsin Aydýnlatsýn dünyamý kaderimi ak etsin Dost diyeyim ben ona kardeþçe sarýlayým Iþýðý ben göreyim ister ise terk etsin..
07.02.2009 Necati ÞÝMÞEK Ankara Sosyal Medyada Paylaşın:
nesimsek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.