Hali vakti yerinde bir kelimenin
Gönlü hizasýndaydý aþk
Mavi sesli harflerle yazýlýr
Ve kaný feveran ettiren rengi taþardý
Fonunda
Mahlasý yoklukla iç içe bir gölgeyi paylaþýr
Damardan anlatýrdý derdini
Hivli bir gerçeðin içinden çýkarken mutluluðu
Kendinden ýslahlý korkularý vardý
Biz daha doðmamýþ bir sebeptik
Kendimizce ya vardýk
Veyahut hiç yoktuk alemde
Ýki dudaklý aðzýmýzdan
Günü konuþur
Yüreðimizi susardýk dar sokaklarda
Temkinli adýmlarla…
Suçlu deðildik gölgemize karþý
Micazýný bulana kadar yaþamanýn
Bir gereklilik olduðuna inanmýþken
Hep sevmekten yanaydýk
Sevgili mahpus bir kelimeydi içimizde
Söylesek kaçýp gidecek sanýrdýk
Ateþin yanmaktan yorulduðu dar vakitlerde
Közlerimizde dinlenirdik umudu
Aþk vazgeçilmez bir ihtardý göðsümüzün çeperinde
Þimdi günüyle hatýrlanan sevgilere
Bir kýrmýzý gül
Ve istiridye içinden çýkan bir inci
Takýyorlar
Ve bir dudaðýn harýný
Tek bir günde dindiririz sanýyorlar
Yanýlýyorlar…