öðretmen beni arada bir mümessil ederdi kim hangi rakamý yazmamý isterse yazardým tabi (benimki; bilgiçlik taslamaktý iþin aslý) geldiðinde öðretmen numarasý yazýlý olanlarý tahtaya çekerdi
tahtadakiler kendiliðinden açarlardý, avuçlarýný sýradan otuz santimlik cetveli yerlerdi kimi “-hadi bunun hesabýný sorarýn sana” diye kafa sallardý diþ gýcýrdatýrlardý kimi güler-geçerdi bu baþkanlýk iþi bana göre deðildi herkesi memnun etmek zor iþti
okul yolu boyunca büyüklerimiz durdurup bir þeyler sorarlardý, bilmesek, anlamasak da birilerinin yardýmýyla da olsa cevaplardýk çelenlerden alýnan çöple yerlere, iþaret parmaðýmýzla, havaya yazý yazardýk, bir baþka þey yazmamýz istendiðinde hayali kara tahtayý keçe silgi yerine elimizle ayalardýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.