köye dönen yolda en çok sürü izleri, ordan-burdan havlama bir kaç ta çocuk sesi.
çocukluðumda bu köy böyle ýssýz deðildi bahçesinde koþtuðum okul, oyun oynadýðýmýz arkadaþlar. gözümün önüne geldi.
Arif Ali Býçakçý’nýn diktirdiði kavaklar, budanmamýþ. Bayram Akyollu öðretmenin yaptýrdýðý okul duvarlarýnda taþ üstünde taþ kalmamýþ
bayrak direði boþ, Atatürk büstü bekçi, kaidesinde, Bir baþýna orta yerde Öðretmen evi güvercin yuvasý. terkedilmiþ. yapayalnýz. bakýmsýz akasya aðaçlarý.
çocukluðumda bu okul! böyle terkedilmiþ deðildi Dörtgöz’le, Ramazan Nalbant öðretmenlerimizdi...
“-bu ücra köye, bir candýrma gelirdi arada bir belletmen, ya da eðitmen çok sonralarý da öðretmen
ve bulduduðu ilk fýrsatta kaçardý köyden maaþlý imam verildiðinde de netice deðiþmedi”
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.