Ve
Zor Benim Sevdam
Ömrü dört-beþ yýlmýþ, en karasýnýn,
Lâkin nice yýldýr kor benim sevdam.
Bir merhemi yokmuþ, dil yarasýnýn,
Ferhat’ýnki gibi zor benim sevdam.
Neler çektiðimden hiç haberi yok,
Ayrýlýk denilen bir kederi yok.
Sanki yüreðinde sevdâ yeri yok,
Vesile olana hor benim sevdam.
Kalbi radar eyler, arzý taratýr,
Gece gündüz her dem, yâri aratýr.
Her gün binlerce ton özlem üretir,
Vuslata gelince bor benim sevdam.
Ayrýlýk parçalar, hicran savurur,
Istýrap ýsýtýr, hasret kavurur.
Örf elini tutar, edep taþ vurur,
Tepeden týrnaða mor benim sevdam.
Öyle þeþ-beþ bakmaz, gözü yalansýz,
Sahte yaðlar yakmaz, sözü yalansýz.
Baþkasýna akmaz, özü yalansýz,
Bir çocuk misâli tor benim sevdam.
Veli BOSTANCI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.