Yıldızlar Kadar Yorgun Yüreğim...

Yitik hayâllerin peþinden koþan
Küçük bir kýz çocuðu gibiyim..
En az yýldýzlar kadar yorgun yüreðim,
En az yýldýzlar kadar
Kendi ýþýðýma hasretim..

Bazen bir deli cesareti gelir,
Kadere baþ kaldýrýp,inadýna severim..
Gerçekleri yok sayýp,
Yalnýzca düþlerim..
Ama rahat durmaz hayat,
En güzel yerinde yataktan düþerim..

Ben zaten hiç bahar görmedim ki;
Bir hazaný,bir de kýþý bilirim.
Hayatý kendime yokuþ etmekten
Ýnmeyi bir türlü öðrenemedim..
Hani baharda açan kardelen
Korkar ya zamansýzlýktan,
Dar vakitlerde yaþanýp yazýldýðýndan,
Ýþte öyle ürkektir þiirlerim..
Ýþte bu yüzden kelimelerimde titrer sesim..
Aþka dair bütün çýðlýklarýmý
Tavan arasýna sakladýðýmdan,
Artýk sesimi duyan sadece benim..

Umut desen,gönlümün yavan ekmeði..
Ne zaman baþýmý alýp gidesim gelse,
Ya gelirsen diye oturup yediðim..
Geç kalýnmýþlýðýn notasýna hapsolmuþ,
Kýrýk ezgi tadýnda sevdana katýk ettiðim..

Yitik hayâllerin peþinden koþan
Küçük bir kýz çocuðu gibiyim..
En az yýldýzlar kadar yorgun,
En az yýldýzlar kadar
Senin ýþýðýna hasretim..

Sosyal Medyada Paylaşın: