TUTKU
Her gün sana bakarken gözlerinde;
Kendimin eridiðini görür kahrolurdum.
Delilerce severdim ama söyleyemezdim,
Ýçten içe erirdim yok olurdum sevgilim...
Bir anlata bilsem içimdeki duygularý,
Kurtula bilsem bu caresiz ýzdýraptan...
Seni bir anda kaybetmekten korkardým;
Dünyam yýkýlýrdý mahvolurdum sevgilim...
Seni her gördüðüm zaman,
Ýçimden birþeyler kopardý sanki.
Yüreðim titrer, içim kan aðlardý,
Sana hasret kamaktan korkardým sevgilim...
Bakamazdým o ela gözlerine,
Dokunamazdým ateþ kýzýlý saçlarýna.
Tutamazdým o pamuk gibi ellerini,
Benden uzaklaþmandan korkardým sevgilim...
Senin benden uzakdurman,
Beni diri diri mezara gömmen demektir.
Mahzunca bakýpta tebessüm etmen,
Bana dünyalarý vermen demektir sevgilim...
Sadece teþ þey sevmek deðildir,
Eþit olarak ayný anda sevilmektir.
Lakin sevipte sevilmiyorsan,
Ýþte en büyük acý budur sevgilim...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.