© Esrarengiz Adam
Bir Çarþamba akþamý,demir parmaklýk ardý.
Genç bir adam yanýnda,iki gardiyan vardý.
Azarlar gibi bir ses; kulaklarý çýnlatan.
“Bu son gecen Dua et”.Sözleri yankýlandý.
Esrarengiz bir adam,otuz beþ yaþlarýnda.
Tek tük beyazlar düþmüþ o siyah saçlarýnda.
Sýrtýnda paralanmýþ; kirli sarý bir palto.
Kahve tonu yýrtýk kundura ayaklarýnda.
Cebinden çýkartarak sarma bir tütün yaktý.
Dumaný halka,halka gökyüzüne býraktý.
Aðzýný býçak açmaz sükut bakýþlarýyla.
Alaylý gülümseyip,gardiyanlara baktý.
Ela gözleri donuk,sanki yas tutar gibi.
Herkeste sessiz bakýþ; derde dert katar gibi.
Kimseyle konuþmayan esrarengiz bir adam.
Kendi gibi gizemli,bir sýrrý saklar gibi.
Gecenin bilmem kaçý,bir türkü mýrýldandý.
Yaðlý urgan dedikçe,yüreklerimiz yandý.
Her mahkumun göz yaþý,yanaðýna akarken.
Sabaha dek koðuþta bu türkü yankýlandý.
***
Suçu neydi bilinmez,zaten hiç konuþmazdý.
Sedef taþlý tespihi elinden býrakmazdý.
On adýmda bir dönüþ,bitmek bilmeyen volta.
Tütün erir son bulur,o durmaz; yorulmazdý.
Þafak sökmek üzere,saatler ilerliyor.
Aðýr geceler artýk zindandan çekiliyor.
Çileli adýmlarýn son bulmayan arzusu.
Belki de kabus gibi,Azrail’i bekliyor.
Katli vacip ferman dudaklarýn ucunda.
Vakur baþý dimdikte,yüreði avucunda.
Kimseye açmadýðý sýrlarýyla duruyor.
Sehpada yaðlý urgan,celladý baþ ucunda.
Tesellisi bulunmayan derdinin dermanýna.
Kimseyi çaðýrmadý,çaresiz yardýmýna.
Sýrrýný paylaþtýðý,yalnýz parke taþlarý.
Geceler eþlik etti,sessizce feryadýna.
Gençliði fýrtýnaya kapýlmýþ; dönen saldý.
Sanki gerçek olmayan,anlatýlan masaldý.
Fakat o sarý palto ve sedef taþlý tespih.
Esrarengiz adamdan,bize hatýra kaldý...
11.12.1995
Engin Nayman
(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
--------------------------------------------------------------------------------
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.