BAKSANA..!
Kýrýlmadým aslýnda, üzülmedim de belki.
Hatta, mutluluklar da diliyorum ben sana.
Son piþmanlýk faydasýz, bir gün anlarsýn belki.
Kaçýrdýðýn fýrsatýn, ardýna bir baksana.
Kâr mý saydýn gitmeyi, çekip ansýzýn benden?
Vicdanýn, hesabýný sormayacak mý senden?
Sahildeki taþlarý, usulca alýp yerden.
Sessizce savurduðun, dalgalara baksana.
Biliyorum hasret var, özlemim içindeki.
Bir kývýlcým kor oldu, ateþim kalbindeki.
Gizlemene gerek yok, belli gözlerindeki.
Yaþlar yalan söylemez, aynalara baksana.
Bunu isteyen sendin, þimdi derdin dillerde.
Baþý boþ dolaþýrsýn, her gece sahillerde.
Hatta, umut arayýp sebepsiz kahvelerde.
Telvesi katran tutan, fincanlara baksana.
Üzülmek çare deðil, gözlerini yorma sen.
Yüreðin kararmasýn, hevesini kýrma sen.
Her þeyin sonu deðil, umutsuz da kalma sen.
Neden düþünüyorsun, unutmaya baksana?
Unutursun zamanla, bir kumarmýþ de gitsin.
Rüyalarda gör beni, anýlara göm gitsin.
Bir küçük resmim vardý, onu da yýrt, at gitsin.
Ne diye dert edersin, yaþamaya baksana.
Avuntu olsun sana, bu yazdýðým son þiir.
Sevda kutlu bir yoldur, gönül tavýnda erir.
Gerçekten seven insan, bu uðurda can verir.
Daðlar altýnda kalan, ferhat’a bir baksana.
Sana son bir þans verdim ve nasihat say bunu.
Kaprisine dayanmaz, gelir sabrýmýn sonu.
Aklýný baþýna al, bunlar düþman oyunu.
Seni ben kadar seven biri var mý baksana..!
Engin Nayman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.