SEVGİLİLER GÜNÜ

Ýlk gördüðümde inanmadým gözlerime,
Deliler gibi sevdim seni sevgilim.
Sanki beni sana baðlayan bir þey vardý,
Adý aþk olsa gerek sevgilim.

Söylemekten çekiniyordum ilk baþta,
Aþýk olmaktan korkuyordum adeta.
Hiçbir þey düþünemiyordum o anda,
Ne denizin mavisi, ne eriþilmez gökyüzü.

Tüm cesaretimi toplayýp söylediðimde sevdiðimi,
Yüzün kýzardý, usulca kaçýverdin sevgilim.
Kýzdý mý acaba, hata mý yaptým diye düþünürken,
Sessizce yanýma geldin; bende seni dedin sevgilim.

O an donup kalmýþtým dünya durmuþtu sanki,
Gözlerindeki deniz maviliðine dalývermiþtim sevgilim.
Yüreðim vücuduma sýðmaz olmuþtu, titriyordu artýk,
Yeryüzü ayaklarýmýn altýndan kayýyordu sevgilim.

O gece hiç sabah olmayacak sanýyordum,
Gökyüzüne bakýp yýldýzlara anlatýyordum seni.
Adeta yýldýzlar kýskanmýþçasýna kayboluyorlardý,
Biliyorlardý artýk onlardan çok sevdiðimi; seni.

Seninle her anýmda çok mutluydum sevgilim,
Sensizken görenler delirdiðimi sanýyorlardý.
Etrafýmda ki tüm güzellikler yok oluyordu artýk,
Çünkü senden güzeline rastlamýyordum sevgilim.

Yalnýz kaldýðýmda hep yokluðunu düþünürdüm,
O an dünya küçülüyor, içine sýðamýyordum sevgilim.
Ya bir gün diðer aþklar gibi biterse derken tam,
Gözlerimden yaþlar akýyor, tutamýyordum sevgilim.

Seninle buluþtuðumuzda deðiþiyordu rüzgarýn yönü,
Aramýzdaki sýcaklýða inat; üþütürcesine sevgilim.
Dinlediðimiz her þarký bizim olsun istiyorduk,
Bu gün sevgiler günü; iyi ki varsýn sevgilim...








Sosyal Medyada Paylaşın: