Gülemem ki
Gönlümdeki yangýnda yanardýr hala aþkýn,
Kül yok dumanýn yok niye sen gönlüme aktýn,
Gönlüm seni sevmiþ, bunu bilmez mi ki aklýn,
Ah þimdi viran oldu gönül sevda çekerken.
Bülbül bile aðlar, sana küsmüþ de seherde,
Aþk uðruna sevdim, niye durman ki sözünde,
Sevdim diye koþtum da, hayal oldu gözümde,
Ah þimdi viran oldu gönül, sevda çekerken.
Aklýn yolu birmiþ, bunu bildim þu hayatta,
Leyla’ m beni terk etti, kimim kaldý yanýmda,
Gülmek bana zor geldi seven yok da solunda,
Ah þimdi viran oldu gönül sevda çekerken.
Mehtap bile aðlar bana, akþamlarý baksam,
Ah þimdi gönül sevdi hazan vakti ne yapsam,
Sevmek çare olmaz ki, hazan vakti susarsam,
Ah þimdi viran oldu gönül sevda çekerken.
( Mef’ûlü / Mefâîlü / Mefâîlü/ Feûlün )
•
A.Yüksel Þanlý er
11 Þubat 2009-02-11
Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.