Yıldızlar

Günbatýmlarýnda ,
Kollarým aðýr aðýr kavuþur,
Karanlýklar kadar
Yorgun yalnýzlýklarýmdan.
Zamanýn sýfýrýnda
Çözülürken kollarým,
Iþýnýr durur her yaným..
Deniz yýldýzlarýyla örülü,
Dilsiz duvarlarým aydýnlanýr
Dillenip en güzel þarkýsýyla
Yýldýz çiçekleri açýlýr
Gözbebeklerimden.
Severken sevilmemenin
Ýnsan kusuru yýldýzlarý
Kayýplara karýþýr utanarak.

Sosyal Medyada Paylaşın: