Suskunluðun ateþi
Dolanýyor parmaklarýmda.
Hani diyorum,
Yazsam sayfa sayfa,
Ýlana versem yüreðimi,
Kiralýk hüzünlerimi,
Alýcýsý çýkar mý acaba ?
Ýki göze adak,
Ömrümü yaktým ben
Göçebe misali
Köy yollarýnda seyre dalarken…
Hayal gücüm bunca sahneyi
Gözlerinde mi içti?
Yoksa kýrmýzý mumun
Alevi ile beni yakan
Yine o tek karelik resmin miydi?
Özledim dersem yaðacaksýn
Sanki gel desem saðanak…
Adým ötemdesin,
Merdiven boþluðumda…
Yalnýzlýk melodimin
Son notasý ve ömrümün
En sol anahtarý;
Ýste ömrün olayým,
Ýste ömrün saniyelerini sunayým
Gümüþ tepsilerde
Ama önce…
Kâbus aralarýnda sakinleþtir beni
Unuttur bana unutmak istemediklerimi…
Ecel soluk olsa yanýna gelebilmek için,
Ecelin eceli olacak kadar seviyorum seni…
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.