Sensiz karanlýklar içinde Üþüyorum anacýðým Sana, sesine, sevgine hasret Seni düþünüyorum anacýðým
Hatýrlýyorsun deðil mi beni? Hani, bundan on beþ yýl kadar önceydi Üç kardeþiyle yalnýz býraktýðýn En büyük oðlunum ben
Belki, þimdi sende bizi düþünüyorsun Öyle deðil mi söyle Yýllarýn çaresizliði içinde Gözyaþlarýnla baþ baþa kalmýþsýn belki Yine bizi düþünürken Rüyalara dalmýþsýn deðil mi ?
Temmuz 1977… Trabzon
Sosyal Medyada Paylaşın:
haydarcoruhlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.