KIRBIYIK (CANIMDAN AZİZ BİLDİĞİM ABİME
KIRBIYIK (CANIMDAN AZÝZ BÝLDÝÐÝM ABÝME)
gönülde açmayan güllerim solsun
yarenim diyene can kurban olsun
yereni arayan yürekte bulsun
yarenim diyene can kurban olsun
uzaktan uzaða halim görenim
bu asrýn hýzýrý candan verenim
derdimin dermaný derdim derenin
yarenim diyene can kurban olsun
YAREN ALÝ derler bilmez ki hýzýr
ne zaman sýkýlsam karþýmda hazýr
derdimi gamýmý yürekten kazýr
yarenim diyene can kurban olsun
öyle bir kalbi var ipekten ince
geceme gün doðar abim gelince
yüreðim aðlýyor yaren denince
yarenim diyene can kurban olsun
insanlýkta yoktur onun timsali
güneþi sodurur onun cemali
meleklerdir ancak onun emsali
yarenim diyene can kurban olsun
ne zaman aðlasam gözümü silen
anlatmadan bile halimi bilen
benimle aðlayan benimle gülen
yarenim diyene can kurban olsun
onu anlatmaya kelime yetmez
okyanus gönlünde sevgiler bitmez
derdimi çözmeden yanýmdan gitmez
yarenim diyene can kuban olsun
NÝLÜFER GÖKDEMÝR
MERSÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.