CÜCE DEV
Bir varmýþ iki yokmuþ
dünya dönüyormuþ da ipi yokmuþ
ipsiz dünyada bir ülke
o ülkede bir kral varmýþ
sarayýnda da bir soytarý yaþarmýþ
yaþarmýþta aklý ara sýra þaþarmýþ
masal bu ya cüce soytarý
kendini bir gün dev sanmýþ
aslýnda cüce dev kötü cadýya kanmýþ
kötü cadý cüce dev,
bir sabah uyanmýþlar
sen kral olmalýsýn demez mi kötü cadý
cüce buna inanmýþ
kötü cadýyla cüce
usulca bir gece
varmýþlar saraya
dayanmýþlar kapýya
kötü cadý sinsice bir kenarda gülmekte
cüce dev se breh breh
yýldýrým gibi gürlemekte
asabi caným pekte hiddetli mirim
aç! kapýyý kýrarým
artýk bilsin ki herkes, bu sarayda kralým
bundan sonra kork benden
tahdýný isterim senden, demez mi?
gürleyerek cüce dev uyandýrmýþ herkesi
kral kalkmýþ, bakmýþ, birde ne görsün?
sarayýn soytarýsý;
birde orman cadýsý
kral gülmüþ, gülmüþ, gülmüþ,gülmüþ
eline bir altýn
birde küçük taht vermiþ
pek þirinmiþ soytarý
cüce dev azarlamýþ kralý
bre bu nedir diye
kral gülmekten kýrýlmýþ
küçük dev’im benden sana hediye
selam söyle cadýya
sana verdiði ayna dev aynasý soytarý
dev sandýn kendini göremedin sonunu
biraz aklýn olsaydý anlardýn bu oyunu
cüceliðine baðýþladým
o zavallý boynunu
cüce dev þaþkýn, saraydan da kovulmuþ
zavallý aklý evvel cücecik
þaþýrmýþ kalakalmýþ
koskoca ormanda yolu bilmez kaybolmuþ
kötü cadý hýrsýndan
kaf daðýnýn ardýnda beklemeye baþlamýþ
elinde dev aynasý yeni cüce düþlemiþ
akýllý cüceler bu tuzaða düþmemiþ
masal burda bitsede
kötü cadý, cüce dev aramýzda yaþýyor
kendini dev sananlar cadýyla kaynaþýyor
hala armýzda
kötü cadý ile cüce devlar sessizce dolaþýyor
GÖKTEN ÜÇ ELMA DÜÞMÜÞ
BÝRÝSÝ GERÇEK DEVLERÝN BAÞINA
BÝRÝSÝ DÜRÜSTLERRÝN BAÞINA
EN ÝRÝSÝDE HADDÝNÝ BÝLENLERÝN TAMAHKAR OLMAYANLARIN BAÞINA
ÝYÝLER ERMÝÞ MURADINA
BÝZ ÇIKALIM KEREVEDÝNEEEEEEEEEEEE
nilüfer gökdemir
mersin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.