:)SEN İÇİMDEN GEÇERKEN:.)
Üþüyorum sensizliðinden,
Gel desem gelirmisin,
Beynimden zonkluyor,
Þu þah damarýmý kesermisin.
Düþündükçe seni üþüyorum,
Üþüdükçe daha çok özlüyorum,
Anlatmak istiyorum anlatamýyorum,
Çünkü ben seni kendimden çok seviyorum.
Susuyorum acýlarýn çýraðý olurken yalnýzlýðýmda,
Sonra birden ustasý oluyorum yalnýzlýðýn,
Yaþanmamýþ bütün kederlerin,
Seni soruyorum kendime,sustukça.
Sonra oflar çekiyorum,bitmiyor
Sonu gelmeyen isyanlar dökülüyoru dilimden,
Sonra bir bir sýzlýyor,dilimden biriken keþkeler,
Ve o an anlýyorum cümlelerin kafiyesizliðini.
Derken birden birden dýruyor hayat yüreðimde,
Gözlerimin önünde geçiyor mutluluk,
Ama bir türlü yakalayamýyorum sonunu,
Sarýyor bütün bedenimi suskunluk,
Ýsmini fýsýldýyorum aynaya,
Sensizlik fýrlatýyor beni kaldýrýmlara,
Gökyüzü aðlýyor acýmdan,
Sýrýlsýklam oluyorum,kahreden yokluðun acýsýndan,
Sayende uykuyu bile unuttum,
Þimdi nöbetlerdeyim, sensizliði bekliyorum,
Pusuda bekliyor yalnýzlýk,
Bir gelsende,artýk bitse bu suskunluk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.