MUTSUZ MEVSİM

Son baharýn hüznü çökünce insanýn üzerine,
Darmadaðýn olur tüm duygular,
Anýlar bir bir sýralanýr gözlerinde,
Ama manasý kalmamýþ gözlerinde,

Kuþku dýyarsýn mutluluðun varlýðýnda,
Hayalerinin bir bir uçurumdan düþüþünü izlerken,
Varlýðýn hissetirir yalnýzlýk,
Ve hiç olmadýðý kadar suskundur sesizlik,

Sensizliðin acýsýyla yanarken yüreðin,
Ansýzýn kapanýverdi gözlerim bilmeyerek
Rüyamda gördüm,el salladýn bana gülümseyerek
Aniden uyandým,bu acý sonu unutmayý umut ederek.

Odanýn dört duvarýna iþlemiþ acýlarým,
Hep yalnýzým ve hasretinle savaþýyorum,
Bir gün bana dönersin hayaliyle yaþýyorum,
Bügün de ölmedim,ama gittikçe ölüme yaklaþýyorum.



Sosyal Medyada Paylaşın: