Tebessümler… Irmak ýrmak sevgi aþýlarlar köhneleþmiþ yüreklere. Ýsimlerini bilmeyiz. Tebessüm diye hitap ederiz onlara. Masumdurlar… Mütebessim… Melek bakýþlý… Çocuksu düþler düþürürler aklýmýzýn ücra köþelerine. Seviniriz. Düþtüðümüz düþlerde oyun bahçesindeyizdir. Koþup oynarýz deli dolu yorulana kadar. Düþtüðümüz düþlerde yaramazlýk peþindeyizdir. Karnýmýzý oyunlarla doyururuz. Biz ezelden çocuk deðil miyiz? Çocuðuz. Yaramaz mý yaramaz, Sevimli mi sevimli, Masum mu masum, Küçük bir çocuk. Geleceði dokuruz pamuk ellerimizle Týpký bir kilim gibi. Mýzýkçýlýk yapmayýz, Hileye yer yoktur oyunlarýmýzda. Çocuk olmanýn tadýný çýkarýrýz. Neþemiz kadar masumdur bizim için hayat. Bir gülüþte kaybolacak kadar çocuðuzdur biz. Bugünün küçüðüyüz. Yarýn büyüyeceðiz. Kendimizi büyüttükten sonra, Sýra diðer mütebessim bakýþlý çocuklarýmýza gelecek. Þimdi sen tekrar bana pamuk prensesi anlat. Geç kalmayalým. Zira bugün bitti oldu. Yarýn büyüyeceðim dedim, Yoksa unuttun mu? =)
H.Kübra YILDIRIM Sosyal Medyada Paylaşın:
Kübrayıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.