Mavi Düşlere Vurgundu Yüreğimiz

Mavi eteklerinden tutarak aþkýn her sabah
Özlemin býçaðýyla doðrardýk yüreklerimizi
Islak sokaklarda yýkardýk tuzlu bedenimizi
Ýçimizdeki asi çocuklarla masum oyunlar oynardýk.

Bir mermere kazýrdýk hüznün sancýsýný
Maviye vurgun yüreðim akardý içinden
Küflü zincirlere çivilerdim gök gözlerini
Zamansýz aþk astýðýmýz kerpiç duvarlarý yýkardýk.

Sipersiz korkularýmýz yansýrdý düþlerimizde
Hüznün ince basamaklarýna aðar, fýþkýrýrdýk
Gece sürerdik yanýk yüreklerimize, hýçkýrýrdýk
Sýcak denizlerde düþlerimizi arar, hep hayýflanýrdýk.

Oysa, sen bir slaytý izlerken dalardým gözlerine
Sonsuz bir rüyaya yürürdük el ele ve birlikte
Uçurtmalar salardým, en ulaþýlmaz göklerine
Bakýþlarýn Leyla olurdu, mecnun olur daðlar aþardýk.

Bir yangýn aleviydi gözlerindeki uzaklýk, gece olurduk
Yarýsý karanlýk bir gecede yine de birbirimizi bulurduk
Tutsak iki yüreðin sevdasýydý taþýdýðýmýz, yorulurduk
Gece uykulara dalýnca canlanýr, birbirimize sokulurduk.

Selahattin Yetgin

Sosyal Medyada Paylaşın: