ÜÇ TEKERLİ BİSİKLET

Ne zaman düþ kurmaya kalksam
Rastlarým çocukluðuma
Ýlk uðrak yerim olurdu
Kaf daðý daima…
***
Aklýma gelince emellerim
Hemen düþler de gezerdim
Hala duruyor mu diye
Kaf daðýnda bisikletim…
***
Onun hasretiyle geçmiþti daim
Tüm çocukluk günlerim
Ben o zamanlar üçtekerli bisiklete
Ancak düþlerim de bine bilirdim…
***
Geçmiþi anarken böyle
Derin bir uykuya dalmýþým
Sallanan koltuðumun üzerinde
Terlemeye baþlamýþým…
***
Çýkmýþtým uyur uyumaz
Uzun bir düþ yolculuðuna
Az kalmýþtý çok az,
Kaf Daðý’na…
***
Ne göreyim birden
Düþ dünyam da gezinirken
Çocukluðumun üç tekerli bisikleti
Karþýmda durmuyor mu sahiden !…
***
Tüm özlem yýllarýmý geriye ittim
Önce didonunu okþadý biraz ellerim
Sonra da ürkek bir þekil de
Onun üzerine bindim…
***
Uyandýðým da ise gerçek þuydu;
Oðlum “baba bana bisiklet al” diyeli
Hayli uzun zaman olmuþtu
Her iþ dönüþümde sitemler yaðdýrýyordu…
***
Yani oðlumda üçtekerli bisiklet istiyordu
O da ayný çocukluðum da ki gibi arzuluyordu
Koskoca ihmal taþlarý çarþýya giderken
Yaðmur olup baþýma yaðýp durdu…
***
Kulaklarýmda oðlumun sesi çýnlýyordu
Bisiklet için dolaþýrken ben çarþý da
Sanki iki kalp de ayný an da çarpýyordu
Biri benim, biri de oðlumun kalbi oluyordu…
=========
======================
ÝSMAÝL HAKKI GÜRCANOK
======================

Sosyal Medyada Paylaşın: