çýðlýðýn ilmine ermiþ
derviþ kapýsý bu kalp
kendi içinde yasaklý kalmýþ acýnýn ustasý
ki
kaç duvarla kapatýr acýsýný…bilir misin
söze dahil bir nefsin uykusu
kirpikten giyinirmiþ ihramý
tanýmsýz yaralarýn adýný sývar
kapalý kapýlar gibi saklar aþk’ý
aþk’a noksan gelen tamamlar
tamamlanmaz olaný
emanet sevmeler edindiðimiz bedenleri kutsarken
eski mabette devþirme bir sabahýn
kan boyalý ihanetinde kuruyoruz
tartýldýkça günahlarýmýz
birbirimize hep fazlayýz
oysa gidilen yollar içinde zenginleþtik
göze hasret düþürdükçe ayrýlýk
dudaklar da zalim piþmanlýk
dayatýlmýþ ölümleri yaþadýk
bilmediðimiz bir kentte
sahipsiz köpekler kadar yalnýzdýk
sahiplenemediðimiz þimdi içimizde kalýntý
aþk’a noksan gelen tamamlar
tamamlanmaz olaný
çözülüp yýðýlmýþ kalbinde
kimsesi bilmiþ bir hüzün emziriyor aþk’ý
sezginin can evinde
çekilmekten yorulmuþ sabýr
düþtükçe geceye kahýr
düþün olmaya kalktým
sen
gelip giden hayatým
ben
elinin çizgisinde sadece kývrým
divane ruhlar iðnelendi kederine
ve inanmak istedin kaderine
kabulümdür…ne yapalým
ki
yazý yarasý
aþk’a noksan gelen tamamlar
tamamlanmaz olaný