KARA KİLİT

KARA KÝLÝT

Bir deli rüzgar eser yokluðuna
Öyle bir savrulurum
Bir dal kýrýlýr ansýzýn
Dudaklarýmda sessiz ve sensiz
bir çýðlýk mayalanýr
Ýnce sýzýlarda kilitlenir dudaklarým
Yokluðunun adýdýr bu gece ayrýlýk,
Haykýrmak isterim beceremem
Nasýl bir þey ki sensiz aðlamak
Sessiz ve derinden ,kahrolurum

Karanlýklar sýzar gözlerime
Aðlamam, aðlayamam

Tesellileri çok görür zaman
Birkaç damlayla ýslanýr dudaklarým
Sensizliðe katlanýr
Sensizliði anlatamam
Ne yýldýzlar gelir geçer gözlerimden
Ne yakamozlar oynaþýr düþlerimde
Hayalinle ýþýr tan vakitleri
Gözlerim uyanýr sensizliðe
-
Karanlýklar süzülür gözbebeklerimden
Aðlamayý öðrensinler diye ,beceremem

-
Ne desek , ne söylesek boþ artýk
Yüreðimkarabasanlara teslim
Derin uykulara sarýlmakta iken gözlerim
Sevdam ayrýlýklara düþman
Bense biraz derbederim
Kilitlenirken sensizliðe yüreðim
Utanýrým duvardaki resminden
Aðlayamam
-
Karanlýklardan korkar gözlerim
Anlatamam,söz dinlemez yüreðim
-
Þimdi söyleyin bana
Kim vurdu yüreðimize bu kara kilidi
Bana yer aç yüreðinden sevgili
Anahtarý ellerimde yüreðinin
‘’Kýr gönlünün zincirini’’
Bak! güneþ doðuyor pencerenden

Yýkýlýyor karanlýðýn saltanatý
Yürek umutlar içinde, sancýlarda
Yarýna taþýyor sevdamýzý
Hadi duy sesimi,
Özlemlerime can veren ,düþüm
Gülmeyi öðret gözlerime
Ben güzel þeyler öðrenmek istiyorum

Sosyal Medyada Paylaşın: