Bir Andı Bu Duygu

bir hal düþer üstüme senden ötürü
kaldýramam gelenleri
bir umut yere kapanýrým
yine de düþmez sensizliðin aðýrlýðý
gözümü açar bakarým
son bir çýrpýnýþ gibi
belki sana
belki de hikayemden geri kalanlara

biri geçer yanýmdan
bakar ama
fark etmez ben ne haldeyim
bilmez hangi görünmez yokluðun içindeyim
devam eder pervasýz
sanki umursamazlýðýn deryasýnda gibi
ya da sýradan þeylere alýrmýþ gibi
’olur böyle þeyler’den yüz bulmuþ
’geçer bunlar’a devam eden bir aldýrmazlýða vuran

gözümü yakar bir damla yaþ
akmak isterken durdurulmuþ gibi canýmý incitir
süzülse de yol bulup
ardýndakine savar sýrasýný
yeniden baþlar derin bir acý

durmak bilmeyen bir kýsýr döngü bu
her þarký bitiminde
ya da senden habersiz
sana ettiðim vedalar her aklýma geldiðinde
kendime bakar kýzarým
ben her defasýnda sana geri döner
anlamsýz bir adým daha atarým

bilmediðim þeyler güç verir bana
duymadýðým sözler
kurmadýðýn cümleler
ihtimaller sürükler umudu kalbime
olasýlýklar canlandýrýr tüm hayallerimi
ama bilirim ben tüm gerçeði
dinlediðim þarkýlar bunu söyler
okuduðum þiirler bunu anlatýr
baðýrýrlar yüzüme doðru
kulaklarýmý týkasam da nafile
gözlerim açýk
görürüm tüm dudak hareketlerini
haykýrýrlar bana
"sen yoksun...olmayacaksýn"
gerçekliðini.

hayatýn çarkýný döndürürüm belki ama
biliyorum ki her defasýnda ’yalnýzlýk’ vuracak bana...
Sosyal Medyada Paylaşın: