Dayan kar! Pes etme! Topraða düþtüðünde erime benim gibi, Kaybolma,sönme yýldýzlar gibi.
Dayan kar! Kaybetme rengini. Geldiðin yere dönme tekrar, Zoru yokla,dayan! Soðut havayý. Ben onu tam anlamýyla hissedene kadar, Yüzüme tanelerin konana kadar, Sakýn pes etme!
Rüzgarýn essin bana. Gözümü kapatayým hissedeyim seni. Ama hiç gitme sen, Vazgeçme aðaçlarýn yapraklarýna tutunmaktan. Dur orada, Sakýn gitme! Baktýðýmda orada görmeliyim seni Ve hala hissetmeliyim soðuðunu. Görmesem bile bilmeliyim orada olduðunu, Durduðunu, Beni terk etmediðini.
Dayan kar! Soðut havayý. Ýçime iþlesin soðuðun. Hiçbir sýcaklýk eritmemeli. Hep kýþ olmalý sen durmalýsýn; Ama olmasa da dayanmalýsýn, Yaþamalýsýn.
Dayan kar! Pes etme sen!
Sosyal Medyada Paylaşın:
tubaaiz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.