okuyabilsen keşke...

gelmeyecek dediðim zamanlarda gelsen keþke.
aklýma geliþin gelmese ve sen gelsen.
arkama bakmadan bilsem geldiðini,
hissetsem varlýðýný;
ama yine de gelmeyeceðine inansam.

artýk olmayacak dediðimde olsa keþke.
o zaman olacaðýný bilirim;
ama olmamasýný kabul edemeyiþim,
olmayacaðýný da bildirir bana.
içime çöktüremediðim kesin çaresizlik
olmadýðýndan gelir senli hayaller bana.

keþke kurtulmak istediðim zaman kurtaramasam kendimi.
sana esir kalsam ama bilmesen ya da bilip de söylemesen.
sen de hissetsen,
sözcükleri seçse gözlerin,
bir cümle yapsa bana,
onlar getirse duymak istediklerimi keþke.

duymak istemediðim anlarda duysam sesini keþke.
vazgeçsem bu emanet düþüncelerden,
tekrar tekrar dinlesem dökülecek melodiyi.
sadece gözlerimi kapatýp duysam,
hiç açmasam,
sesine inat kapasam göz kapaklarýmý.

ve artýk bitti dediðinde baþlasa bütün masallar
kapatmadan son sayfayý,
altýna eklesem bütün düþlerimi,
yazsam adýný büyük harflerden,
koysam tam ortaya.
görmesen de dokunursun ellerinle
kafi bana...
"sonsuza kadar mutlu yaþamýþlar"
demesen de..
Sosyal Medyada Paylaşın: