Bir komik kinaye küflenir, Babali’ de, raflarda. Dün gibi hatýrlarým; Minicik kardeþimle "Deccal" mý satýyorduk, baðýr-baðýr ne?
Bize kýyak olsun diye, Zeki Abi’nin ve Vedat Saygel’in "Köfte-Ekmek" çalýþýný, seyyar satýcýdan. "- ’nenin Oðullarý, çekmiþler cizzamý, hesabý ödemeden. Birde tabaklar höþürt !" Diyen, Köftecinin Küfürü.
Biz, iki kat olmuþ, domalmýþýz, beyaz muþambalý aðaç masanýn altýnda. Dört gemi gibi ala-bora, yan-yana. Keyfimiz týkýrýnda, kýkýrdýyarak tutuyoruz soðan kokan nefesimizi.
Zamanýn deðiþmediðini anlarsýn okurken Akbaba’yý, Sakin Bey Apartmaný’nda. Birde, Saraçhane’de, Karikatür müzesi’nde Zeki Beynel’in çizgisini görünce.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Oğuz Can Hayali Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.