BOŞ BIRAKTIN KADEHİMİ

Kar yaðarken saçlarýma
Üþüyordu özlemlerim
Düþerken ben yollarýna
Aðlýyordu hep gözlerim

Geçti ömrüm yaþamadan
Seni bekleyip anmakla
Bir mum misali eridim
Tükenemedim yanmakla

Hani bir gün dönecektin
‘Bekle’ demiþtin ya bana
Resmini verdin giderken
Bakacaktým ara sýra

Aylar geçti, yýllar geçti
Resmin hep sýrdaþým oldu
Boþ býraktýn kadehimi
Yerine gözyaþým doldu

Sosyal Medyada Paylaşın: