Gün ortası..

Gün ortasý,tenha’dan uzak,uzun caddede
Hayatýn raksý;binbir ses,cümbüþü içinde
Bu sesler dinmeyecek,bu sesler hep içimde
Dinmeyen þu sancýmla,hicranýn uðultusu..

Nereye gitsem sesler,gölge gibi peþimde
Her yönden binbir çýðlýk,tümüyle kulaðýmda
Ayný ses,ayný ritim;örs gibi inlemekte
Gittikçe artan sesler;nabzýmý yoklamakta..

Yol bulup düþünceme akan,gizli endiþem
Aksettirdi ruhumda,yer bulan düþünceyi
Gün ortasý yalnýzlýk,þu ölesi kederim
Dinmeyen þu sancýmla,gittikçe artan sýzým..

Hýzlansýn adýmlarým,kaybolayým uzakta
Gün ortasý ardýmda,gölgem gitsin önümde
Güneþ arkamda dursun,karanlýk yavaþ yavaþ
Dinmeyen þu sancýmla,doðsun artýk,gecemde..

Bana yeni bir dünya,biten gün arkasýndan
Günle barýþýk deðil,gün ortasýndan uzak..
Hayalinle doðacak,taze gelen geceden
Herþeyinle sen ve ben,þu ayrýlýktan uzak…

Recep Gülþen
Sosyal Medyada Paylaşın: