Alacakaranlýklarý sevmiyorum ben
Ya tam karanlýk olmalý,
Ya da gözlerim kamaþmalý güneþten.
Varlýðýn ummanda yitik bir sandal,
Yokluðun bir fýrtýna, kýzgýn çöllerde esen.
Alacakaranlýklarý sevmiyorum ben…
Ne yana baksam tütsüler sarýyor beni,
Sýyrýlýyorsun günden, siyah bir tül gibi.
Efsunlu bir giz olup, doluyorsun gönlüme,
Almak ne mümkün,bir lahza nefes,
Ne mümkün, çatlýyor nazende kafes!
Uzatsam dokunacaðým,
Adýn dilimin ucunda,
söyleyemem…
Alacakaranlýklarý sevmiyorum ben…
Ellerimi ýsýtýrsýn ellerinde,
Lâkin dokunamaz ellerin kalbime.
Dokunsan;
Bir dokunsan,kýrýlýverecek.
Ah kalbim!
ki billurdan bir kale.
Kapýlarý açýk sevgiliye…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.