ÖLDÜKTEN SONRA YAZILAN İLK VASİYET

aþkla girdiðim son savaþta þehit düþtü yüreðim,
bin yerinden yara aldý sensiz sahipsiz bedenim,
ihanet kurþunlarýyla delik deþik gençliðim,
þu an üzerimde kanlý bir gömlek,
daha nasip olmadan doyasýya gülmek,
bir avuç kara toprak arasýnda güllerin,
bir mezar kazmýþlar hemde çok derin.

Fatiha’lar kopuyor dudaklardan gökyüzüne,
acý bir anlamsýzlýk iliþmiþ nurdan yüzüme,
sevenim sevmeyenim kim varsa,
saf olup durmuþ önüme,
anlaþýlan herkes üzülmüþ,
genç yaþta üzerime çöken soðuk ölüme.

birini arýyor gözlerim kalabalýkta,
hani son darbeyi vuraný bu aþkta,
derin derin süzüyor etrafý,
ama gelmemiþ galiba.

herkes helal ediyor hakkýný kimi gönülden,
kimi eþlik ediyor kalabalýða istemeden,
sonra bir sessizlik biri geliyor,
güneþin battýðý yönden,
bakýyorum kimse yok
sadece nurdan bir ýþýk,
ve içimi ürperten kýsýk bir sesten,
son isteðim soruluyor mezarým örtülmeden,
bende cevap veriyorum hemde hiç yüksünmeden.

son bir nefes olsun gelsin yanýma,
bir buse býraksýn buz tutmuþ dudaðýma,
son nefes olsun ki,
son kez onu sevdiðimi söyliyeyim,
sonra gönderin beni ebedi hayata.
(asi_geco)
Sosyal Medyada Paylaşın: