Güneþ yeniden doðdu; Gündüz. Gökyüzü yeniden parlamaya baþladý; Geceleyin. Yýldýzlar yeniden göz kýrpar oldu; Tan vakti. Babama yeniden hoþ geldin der oldum; Akþamlarý. Anneme kýzmaz oldum, Sürekli iþ buyuruyor diye. Duymaz oldu kulaklarým, Kardeþlerimin baþ aðrýtýcý çekiþmelerini. Görmez oldu gözlerim, Ufak tefek aksamalarý. Yeniden yaþar oldum. Yaþamak buydu benim için. Doðan güne boyun eðmek, Parlayan her yýldýza selam vermekti. Anneme, kardeþlerime kýzmamak, Babama iþ dönüþü, Yürekler dolusu bir; ‘Hoþ geldin!’ demekti. Yaþamak benim için, Yeniden sevmekti. Belki yaþamak; Benim için, SENDÝ ! …
H.Kübra YILDIRIM Sosyal Medyada Paylaşın:
Kübrayıldırım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.