yüzümde iðreti tebessümleri ölen yapraklarýn bir rüzgar, fýrtýna ve kumdur istediðim ey sevdiðim bildiðin onca yaþamak bir fayda sunsun ellerime sana son, sana sen olan bir demet der bana
kuytu akþamlarýn sayfalarý arasýnda kurultulmuþ o dilsiz gül yapraðý...
benliðimizi saran tütsülerden kurtulmaya ant içerken, dolunayý beklerken kalplerimiz inlerinde son saba taksimle ayrýlan martýlarýn ardýndan göz yaþý döker çocuklar el sallayalým köhneyen çocukluklarýmýz hatrýna son kalkan gemiye vakur ve sakit...
vakit gaspedilmiþ bir dakikanýn kýrýþýklýklarý arasýndan sinsice yeni bir perde açýyor karanlýklara sen ne tarafa düþüyorsun? yol ne tarafa?...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Lâ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.