Unutma!

Hakir görme fakiri, mülküne güvenip de,
Bütün dünya mülkünü, yakmaya bir köz yeter.
Yürü hayat yolunu, yürürmüþ gibi ipte,
Bir gönül ülkesini, yýkmaya bir söz yeter.

Esir düþmüþse eðer, benliðine idrâkin,
Unutma ki, rehberin, ya hasettir, ya da kin.
Bilmek için insana, haddi, hududu lâkin,
Kâinat kitabýna, bakmaya bir göz yeter.

Hiddet öfke düþmanlýk, yüreklerde ateþtir,
Sâhibine hasârý, bir yanardaða eþtir.
Bir ömrün bereketi, sanma ki yýldýr, yaþtýr,
Renk renk leziz meyveler, dökmeye bir yaz yeter.

Varolan her þeyimiz, Tanrýdan bize ödünç,
Nerden çýkar bilinmez, bu kadar tafra, övünç.
Ýnsanýn küçüklüðü, aslýnda nice gülünç,
Ham nefsin kulaðýný, çekmeye bir giz yeter.

Kimi, bir liman arar, nice yýldýr deryâda,
Kimi, biçâre kalmýþ, boyun eðmiþ feryâda.
Demez amma derdini, öldürseler de yâda,
Bir garibin boynunu, bükmeye bir saz yeter.

Söyle hele dünyaya, gelenlerden kim kalmýþ,
Giden amelden baþka, mezarýna ne almýþ.
Ne yazýk ki pek çoðu, fâni dünyâya dalmýþ,
Oysa bâki âleme, akmaya bir iz yeter.

Donatmýþ bak Yaradan, bin bir nîmetle kulu,
Ýmtihandýr, olana, malý, parasý, pulu.
Sanma ki, mertebeler, kula baþtan tapulu,
Bulutlarýn üstüne, çýkmaya bir öz yeter.

En deðerli hazine, tevâzu, sabýr-sebat,
Ýhlasla anlam bulur, bedende sýklet, ebat.
Ahlâkýn en güzeli, ilâhi müktesebat,
Hakîkâtin önüne, çökmeye bir diz yeter.

Veli BOSTANCI

Sosyal Medyada Paylaşın: