Hasretini çekiyorken seherin
Seni yarasalar anmasýn oðul
Biçare gönlüne kurulan erin
Baykuþlar baðýna konmasýn oðul
Attýðýn her okun hedefi bulsun
Muradýn adalet hakikat olsun
Konuþ alev sönsün hüzün kaybolsun
Lafazan baykuþlar onmasýn oðul
Garipliðe volkan hüzne çýð gibi
Acý çýðlýklara donan çað gibi
Hasretin büyüsün ýssýz dað gibi
Gönlünde nefretin dinmesin oðul
Yýl küser çýð düþer kahýrlarýna
Öfkeler emanet olsun yarýna
Artýk kar yaðýyor baharlarýna
Damarýnda kanýn donmasýn oðul
Bir elin Hira’da bir elin Tur’da
Bir elin yýldýzý indirsin yurda
Ýçerinde nurdan köprüler kur da
Sakýn nefsin seni yenmesin oðul
Nurlu þafaklara çengel atsan da
Vahþi karanlýða ýþýk tutsan da
Garip sokaðýnda hüzün satsan da
Kuzgunlar gemine binmesin oðul
Hayat bir rüyadýr bak yaþlýlara
Hüznün feryadýný onlarda ara
Boþ baþak misali dik baþlýlara
Gönlün aldanmasýn kanmasýn oðul
Kinden uzak dursun gönlün kalesi
Çekilen korkunun soldu lalesi
Sana rehber olsun ötenin sesi
Yürekler kavlinden dönmesin oðul
Ayaklar baþlarda geziyor niçin
Kavlin seni siler hep için için
Ruhuna çakýlýp sivrilen perçin
Kanýna tuz biber banmasýn oðul
Ne bugünden vazgeç ne dünü unut
Güneþ soban olsun gökyüzü konut
Gevþeme çözülme iþi sýký tut
Sunalarýn gülsün yanmasýn oðul
Hükmüne eðilen sultanlýk mýsýn?
Ýçimde yeþeren insanlýk mýsýn
Beþ bin yýllýk deðil bir anlýk mýsýn?
Bu bayrak yerlere inmesin oðul
Hüsrandýr bayraðýn yere inmesi
Gariptir yüzyýlýn güne sinmesi
Sendedir umudun filizlenmesi
Bu aþkýn bu sevdan sönmesin oðul
1997
Zülfikar Yapar Kaleli