Silmedim senden yana Senden yadigar hiçbir izi. Uzanmadým ufka sensiz Terk etmedim þafak sökmeden Daðýn yamacýný. Tek baþýma kaldým Ve tek baþýma üþüdüm Gecenin kapkara gözünde...
Ben deðil; Zamandý senden kayýp giden, Güneþe çekilen perdeydi Yüzünü karartan, Umutlarýna yol veren Ve aþkýna ihanet eden...
Ben, seni hiç ertelemedim ki Hayalini söküp atmadým Unutmadým, Unutamadým ki Ve senden hiç gitmedim ki...
Neydi seni acýtan, derbeder kýlan Dilimden dökülen sözler mi, Bekleyiþe boyun eðen sevdan mý? Kimdi benden gidiþine Alkýþ tutan?... Kim?...
Biliyor musun? Sen yoktun o gece Dalgalara tutundum ben! Sessizliðime ses Martýlara sýðýndým Ve sana aktým, Öptüm meltemi gizlice Özlemim iç çekti, Umudum gülümsedi Ama Ellerimde fýrtýna çiçekleri açtý!...
Gerçekti; Uzaðýndaydým, yalnýzdým Ve benden ýrak gözlerinde Sadece bir izdim. Dokunamadýðým gönlünde Bir mazi...
Þimdi Sabahýn gerçeðinde gizliyim!...
Rukiye ÇELÝK 2 Þubat 2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
bonheur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.