anlatamam ki

seni sevmenin,
güzel olan herþeyini,
sorsan bana;
bilirim...
yalnýz gecelerde,
senle uyumanýn sýcaklýðýný,
sorsan bana;
bilirim.
gözlerine, gözlerimi,
deðdirmeyi ýþýk ýþýk,
sorsan bana;
bilirim.
aþký anlat desen,
desen ki kelime kelime,
inan anlatabilirim.
kavuþmayý anlat desen,
herþeyden zor,
yaþayamadým;
anlatamam ki.

yüreðimden,
güvercinler uçururdum,
dileseydin benden,
nedenim,gözyaþlarým,çiçeðim,
yaþama sevincim,gerçeðimdin,
senindim dileseydin.
karlar yaðar da;
beyaza bürünür gözaldýðýnca,
uçlar bucaklar hani,
öyle sevmiþtim,
ak’tým, saftým ,þeffaftým;
sendin heryaným,
dileyip alsaydýn...
seninle konuþmayý bilirim,
gözgöze,
aþk dilini de bilirim,
sessizliðini anlatamam ki...

þimdi baþka duygulardasýn,
belki sevda çok uzaðýnda,
olsa da artýk çok geç,
yüreðim geçti karþý kýyýya..
senin dalgalarýnla..
ayak basmadýðým karanýn,
kýyýsýnda kalakaldý,
geldi de bir adým daha,
atmaya güç mü kaldý...
takat mý kaldý,
oradaydýn oysa,
dokunsan deðecek kadar,
açsan kollarýný,
saracak kadar yakýn,
dileyip uzatsan elini,
tutacak kadar yakýn...
sana gelmeyi;
bilirim,
dolu, dopdolu;
sevmeyi de bilirim,
boðulmaya býrakmaný,
anlatamam ki...

sevgin tuttu beni,
tuttu,can verdi,yürüttü,
sevdanýn sonbaharýnda,
yeþertti yeniden filizleri.
zamansýzlýðýn çýkmazýndan,
aldý da; seninle vakte koydu..
senle zamanýn geçmesini,
güneþin aþýp gitmesini ,
bilirim de,
sensiz saatlerin,
anlamsýzlýðýný,
yaþanmayasý ýzdýrabýný ,
anlatamam ki.

seni sevmeye,
öyle alýþmýþtý ki;
o unuttuðun yüreðimde,
her nefeste sen,
göz kýrpmalarýmda sen,
her adýmda sen vardýn.
bugünde ,yarýnda;
yarýndan sonralarda,
hep sen olacaktýn,
deli gönlüm,
tutunmuþtu sana.
þimdi karanlýk meçhuldesin,
herþeyi bilirim,
her þeyi anlarým da,
meçhulü anlatamam ki.....

benimkaranlýðým

Sosyal Medyada Paylaşın: