Ben... ve, Kendim. Küllerini taþýdým, Mavi minik Koca yürekli bir hayatýn. Bir narpýz kokusuna vurulacak yüreðim.
Biliyorum, Sesine rüzgâr esti, Üþüdüðümde de.
Yiðit bakýþlarýma gizlemiþtim aþký. Yok, kendim hiç çekmedi, Ben çektim kahrýný... Her hüzne sahip çýktým, Kýþ oldum baharýma. Sen mýzýkçý bir çocuk, Her acýmýn arkasýna.
Ama söz... Havaya kar yaðacaðým, Suya buz tuttum diye deðil. Artýk üþüyesin bana diye.
Ey kendim; Düþlerine söyledim durdum, Ben sevdim sen kudurdun. ......... Anla/sana...
Duymuyorum artýk bak, Güllerin sýzýsýný, Sen neden çekiyorsun? Bu aþkýn acýsýný...
...Erdoðan Ateþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erdoğan Ateş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.