Of demem giderken
Dert doldu her yerim, bilmez kimseler çekerken,
Vuslat günüm yakýndýr, çok hastayým kaderden,
Dert doldu neyleyim nerden geldi gülmemiþken,
Her yer karardý dostlar doðmaz güneþ nedense.
Kanser gelip çatarken, gülmek mi zevkli dostlar,
Vuslat göründü doðmaz gün batsa þimdi dostlar,
Gitmem gerekse gitsem, ölmek güzel’ mi dostlar ?
Her yer karardý dostlar doðmaz güneþ nedense.
Ben bir garip þair ! Ahmet yüksel’im, bu yerde,
Soldum yanýp dururken gönlüm hüzünlü yerde,
Toprak çeker durur, dostum gel deyip sevinçle,
Gelmiþse vuslatým, gelsin ! of demem giderken.
( Mef û lü/ fa i lâ tün/ Müs tef i lün/ fe û lün )
A.Yüksel Þanlý er
31 Ocak 2008
ANTALYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.